Onze wijk


Op oude kaarten komt de naam Groenewoud al voor. Samen met landgoederen zoals Mariënboom, Villandry, Geldersch Hof en Vaelenbaert vormde het gebied onderdeel van een uitloper van het Reichswald. Het voormalige Nebo-klooster op de hoek Groesbeekseweg/Sionsweg is gebouwd op de Oeselenberg, een naam die nu bijna in de vergetelheid is geraakt. De villa Mariënboom dankt haar naam aan een Mariakapel. Die stond even ten noorden van het huidige gebouw. Dit ‘paapsche” heiligdom werd in 1605 gesloopt. De wijk Groenewoud is te verdelen in de volgende karakteristieke gebieden:

  • De eigenlijke woonwijk, daterend uit de na-oorlogse periode. Dit is een rechthoek, begrensd door de Groenewoudseweg, de Groesbeekseweg, de ‘d Almarasweg en de spoorlijn Nijmegen – Venlo v.v. Binnen dit gedeelte liggen enige opvallende elementen zoals het gebouw van het Albertinum, inclusief de bijbehorende kloostertuin, het woon-/zorgcentrum Nijevelt, de PABO (nu tijdelijk Canisius), de NSG, de brandweerkazerne, de GG&GD, het bowlingcentrum, het ROC. Langs de Groesbeekseweg, een van de belangrijke uitvalswegen van Nijmegen, staat lintbebouwing van herenhuizen met forse achtertuinen.
  • Het open en landelijke gedeelte. Dit is een onregelmatige rechthoek tussen de d'Almarasweg, de Nijmeegse Baan, Sionsweg en de spoorlijn Nijmegen – Venlo v.v. en is deels bebost. Er staat bijzondere bebouwing op het terrein van het voormalige Nebo-Klooster en van het Geestelijke Gezondheids Zorg Nijmegen (GGZ Nijmegen). Deze laatste was oorspronkelijk het gebouw van het Blindeninstituut Henricus. Er rijdt zo goed als geen doorgaand verkeer door de wijk. Het noord-zuid verkeer maakt gebruik van de hoofdverkeersader de Groesbeekseweg / Nijmeegse Baan en de Heyendaalseweg. Oost-West verkeer gebruikt de Groenewoudseweg, d’Almarasweg, Panovenlaan en de Sionsweg. De spoorlijn Nijmegen – Venlo loopt langs bijna de gehele westkant van de wijk. In de wijk zelf rijdt bijna alleen bestemmingsverkeer. Groenewoud is een uitgesproken groene wijk. Dit komt vooral door de aanwezigheid van de groene, open ruimte ten zuiden van de d‘ Almarasweg, drie tennisparken, de kloostertuin van het Albertinum en de andere particuliere tuinen in de wijk. Het Park Brakkenstein en Mariënbos liggen op een steenworp afstand van de wijk. Het openbare groen in Groenewoud blijft beperkt tot een grotere plantsoenstrook langs de Van Cranenborchstraat en bomen langs weerszijde van veel straten. Her en der verspreid liggen nog enige kleinere plantsoenvakken. Dit groene karakter typeert de wijk in hoge mate. De woonwijk Groenewoud is gebouwd in de periode 1956 – 1966.

De eerste bouwplannen droegen de naam ‘Plan Albertinum’. Daarna wijzigde de naam in ‘Plan Groenewoud’. Er is sprake van een ruim opgezette blokverkaveling, deels van een wisselende verkaveling met vrijstaande panden. Het plan ging uit van een kleine 600 woningen, in allerlei typen, van bungalows tot en met rijtjeshuizen, inclusief enkele blokken met etagewoningen. Bijna alle woningen bestaan uit laagbouw in de koopsector, veelal voorzien van platte daken. Het plan kende in zuidelijke richting een geleidelijke extensivering van bebouwing. Het plan bood ruimte voor enkele gebouwen met sociale doelstellingen en aan een tweetal kweekscholen (de huidige PABO aan de Groenewoudseweg (gebouwd in 1959) en de voormalige ‘Kleuterkweek’ aan de Schlatmaeckerstraat (tegenwoordig van de NSG)).

In de loop der jaren zijn allerlei wijzigingen in het oorspronkelijke uitbreidingsplan aangebracht. De belangrijkste dateert van 1964, toen werd besloten tot het bouwen van grote wooncomplexen voor studenten: Hoogveldt / Prof. Bromstraat.

De meeste straten in Groenewoud zijn overigens vernoemd naar oude Nijmeegse zilversmeden.